-
1 impetus
attack, rush, assault / impulse, sudden passion.onset, rapid motion/ impulse, passion, force. -
2 insultus
attack, assault -
3 infero
in-fĕro, intŭli, illātum, inferre, v. a., to carry, bring, put, or throw into or to a place (class.); constr. with in and acc., ad, or the dat.I.Lit.(α).With in and acc.: in equum, to bring or set upon a horse, Caes. B. G. 6, 29:(β).coronam in curiam,
Liv. 44, 14, 3:Scipio lecticula in aciem inlatus,
id. 24, 42, 5:in portum quinqueremes,
id. 28, 17, 5; cf. id. 26, 21, 6; 10, 2, 13:arma in Italiam,
Nep. Ham. 4, 2:bello in provinciam illato,
Cic. Fam. 15, 2, 1; id. Sest. 27, 58; Liv. 9, 25, 2.—With dat.:(γ). (δ).semina arvis,
Tac. A. 11, 54:fontes urbi,
id. ib. 11, 13; cf.: pedem aliquo, to go or proceed to a place, Cic. Caecin. 14, 39:spolia opima templo,
id. 4, 20.—Absol.:B.inferri mensam secundam jussi,
to be served up, Plin. 9, 35, 58, § 120:gressus,
Verg. G. 4, 360.—To throw upon, apply to any thing; esp. of fire, to set fire to:C.tectis et templis ignes inferre conati sunt,
to set fire to, Cic. Cat. 3, 9, 22; cf.:aliquid in ignem,
Caes. B. G. 6, 18.—In partic.1.To bring to a place for burial, to bury, inter:2.ne quis sepulcra deleat, neve alienum inferat,
Cic. Leg. 2, 26, 64:reliquias ejus majorum tumulis inferri jussit,
Just. 11, 15.—To furnish, pay (a tribute or tax):3.tributum alicui,
Col. 1, 1, 11:vicesimam,
Plin. Pan. 39, 6:septingenta milia aerario inferenda,
id. Ep. 2, 11, 20.—To give in, enter (an account):4.sumptum civibus,
Cic. Fl. 19, 45:rationes falsas,
id. ib. 9, 20:rationibus,
to bring into account, Col. 1, 7, 7:aliquid in rationes,
Dig. 34, 3, 12.—Milit.: signa (arma) in hostem, or hosti, to bear the standards against the enemy, to attack, make an attack upon:5.conversa signa in hostes inferre,
to wheel about and attack, Caes. B. G. 2, 26; Liv. 6, 29, 2; 9, 27, 12; saep. with dat.:trepidantibus inferunt signa Romani,
id. 3, 18, 8; 8, 30, 7; Curt. 8, 14, 15:signa patriae urbi,
Cic. Fl. 2, 5; Liv. 28, 3, 13; so,inferre arma,
Nep. Dat. 6, 5:pedem,
to advance, attack, Liv. 10, 33, 4; so,gradum: gradum acrius intulere Romani,
id. 35, 1, 9:bellum alicui,
to make war upon, to wage war against, Cic. Pis. 34:bellum Italiae,
id. Att. 9, 1, 3:bellum contra patriam,
id. Phil. 2, 22, 53:arma,
to begin a war, commence hostilities, Liv. 1, 30, 8.—Se, to betake one ' s self to, repair to, go into, enter, esp. with the accessory notion of haste and rapidity.— With dat.: visa vi quadam sua inferunt sese hominibus noscitanda, present, offer themselves, Gell. 19, 1, 15:II.lucus erat, quo se Numa sine arbitris inferebat,
Liv. 1, 21, 3:se foribus,
Verg. A. 11, 36:se flammae,
Vell. 2, 74.—With a play upon I. b, supra:me inferre Veneri vovi jam jentaculum (cf. the context),
Plaut. Curc. 1, 1, 72.—With in and acc.: se in periculum capitis atque in vitae discrimen, to rush upon, expose one ' s self to, Cic. Balb. 10, 25:cum se in mediam contionem intulisset,
Liv. 5, 43, 8; 4, 33, 7; 7, 17, 5; 24, 16, 1 al. — Absol.:viden' ignavum, ut se inferat!
how he struts! how proudly he walks! Plaut. Mil. 4, 2, 54:ut magnifice infert sese,
id. Ps. 4, 1, 7:atque etiam se ipse inferebat,
presented himself, came unbidden, Cic. Caecin. 5; Liv. 2, 30, 13; 22, 5, 5; Tac. H. 4, 66; id. Agr. 37; Curt. 4, 12, 14 al.—Trop.A.In gen., to bring forward, introduce; to produce, make, excite, occasion, cause, inflict:B.in re severa delicatum aliquem inferre sermonem,
Cic. Off. 1, 40, 144:mentionem,
to make mention, to mention, Liv. 4, 1, 2:spem alicui,
Caes. B. G. 2, 25:quam maximum terrorem hostibus,
id. ib. 7, 8:alicui injuriam,
id. ib. 54; Val. Max. 8, 1, 6; cf.:injuriis in socios nostros inferendis,
Cic. Sest. 27, 58:calamitatem,
Caes. B. G. 1, 12:turpitudines,
Cic. Phil. 14, 3, 9:crimen proditionis alicui,
id. Verr. 2, 5, 41, § 106:periculum civibus,
id. Sest. 1, 2:probrum castis, labem integris, infamiam bonis,
id. Cael. 18, 42:moram et impedimentum alicui rei,
id. Inv. 1, 9, 12:mortem alicui per scelus,
id. Mil. 7, 17:pestilentiam agris,
Liv. 5, 14, 3: vim vitae suae, to lay violent hands upon one ' s self, Vell. 2, 45:vim et manus alicui,
Cic. Cat. 1, 8, 21:vim alicui,
Tac. A. 15, 5; Suet. Claud. 16; 37:vulnera hostibus,
to give wounds to, to wound, Caes. B. C. 2, 6:delectari criminibus inferendis,
Cic. Lael. 18, 65:litem capitis in aliquem,
id. Clu. 41, 116:alicui crimen proditionis,
id. Verr. 2, 5, 41, § 106: judicium, to judge (post-class.), Dig. 5, 2, 4:prima peregrinos obscena pecunia mores intulit,
Juv. 6, 299. — -
4 invado
in-vādo, vāsi, vāsum (invasse, Lucil. Sat. 2, 4), 3, v. n. and a., to go, come, or get into, to enter upon.I.Lit.:B.ignis quocumque invasit, cuncta disturbat ac dissipat,
Cic. N. D. 2, 15, 41:consul exercitusque Romanus sine certamine urbem invasere,
Liv. 10, 10, 4; 24, 33 al.:forum,
Tac. H. 1, 33:oppidum,
Front. Strat. 3, 10, 2.—Transf.1.To get into, fall into: ut profugiens hostem, inimici invadam manus, Att. ap. Non. 234, 1.—2. 3.To enter upon, set foot upon:4.tuque invade viam,
Verg. A. 6, 260:lutum minis frigidum,
App. M. 9, p. 232, 11. —To enter violently, move against, rush upon, fall upon, assail, assault, attack, invade (syn. oppugno); constr with in and acc., or simple acc.(α).With in and acc. (so nearly always in Cic.; cf. II. B. g infra):(β).in oppidum antiquum et vetus,
Plaut. Bacch. 4, 4, 60:in transversa latera invaserant cohortes,
Liv. 27, 42:globus juvenum in ipsum consulem invadit,
id. 2, 47:in collum (mulieris) invasit,
fell upon her neck, Cic. Phil. 2, 31, 77:alicujus pectus amplexibus,
to embrace, Petr. 91:aliquem basiolis,
id. 85;with osculari,
id. 74:in Galliam,
Cic. Phil. 11, 2:si in eas (urbes) vi cum exercitu invasisses,
id. Verr. 2, 1, 20:cum ferro in aliquem,
id. Caecin. 9, 25.— Impers.:in oculos invadi nunc est optimum,
Plaut. As. 5, 2, 58.—With simple acc.:5.aciem hastati invadunt,
Liv. 9, 35:stationem hostium,
id. 37, 20:validissimas Pompeii copias,
Nep. Dat. 6, 7:vicinos portus,
Verg. A. 3, 382:urbem,
id. ib. 2, 265:jam tandem invasit medios,
id. ib. 12, 497:eam (Europam),
Nep. Them. 2:regem,
Val. Max. 3, 2, 3:in lecto cubantem,
Nep. Dion, 9, 4:greges,
Ov. F. 2, 210:madida cum veste gravatum,
Verg. A. 6, 361:ventus invasit nubem,
Lucr. 6, 174:canes appropinquantem invadunt,
Col. 7, 12, 7:castra,
Liv. 10, 35; cf.:quem semel invasit senectus,
Col. 2, 1, 4.— Pass.:sperans, mox effusos hostes invadi posse,
Sall. J. 87 fin. — Pass. impers.:signo dato, undique simul ex insidiis invaditur,
Sall. J. 113.—To rush into, enter hurriedly into a struggle, fight, etc. ( poet.):6.Martem,
Verg. A. 12, 712:proelia,
Mart. 9, 57, 6:certamina,
Sil. 17, 473:bella,
id. 9, 12:pugnam,
id. 12, 199 al.; cf.: in pugnas, Lucil. ap. Non. p. 323, 32; and:aut pugnam aut aliquid jam dudum invadere magnum mens agitat mihi,
to attempt, enter hurriedly upon, Verg. A. 9, 186. —To make an attack on, seize, grasp:II.Jubae barbam,
Suet. Caes. 71:cibum avidius,
Aur. Vict. Epit. 20, 9:pallium,
Petr. 5, 15:capillos,
Prop. 3, 8 (4, 7), 5:virgineos artus,
Ov. M. 11, 200; cf. Suet. Ner. 29. —Trop.A. (α).With in and acc.:(β).in multas pecunias,
Cic. Phil. 2, 16:in quod ipsa invaderet,
id. N. D. 2, 49, 124:in fortunas alicujus,
id. Phil. 2, 26, 65; id. Rosc. Am. 5:in praedia alicujus,
id. ib. 8:in nomen Marii,
id. Phil. 1, 1:in arcem illius causae,
id. Fam. 1, 9, 8. —With simple acc.:B.dictaturam,
Suet. Caes. 9:consulatum,
id. Aug. 26:rempublicam,
Just. 5, 8, 12:imperium,
Sall. J. 38.—To make an attack on, seize, lay hold of, attack, befall a person or thing; with simple acc., or in and acc., or dat.(α).With simple acc.:(β).cum gravis morbus invasit,
Plaut. As. 1, 1, 40:ne reliquos populares metus invaderet,
Sall. J. 35 fin.:cupido Marium,
id. ib. 89, 6; id. C. 31, 1 al.:tantus repente terror invasit, ut,
Caes. B. C. 1, 14.—With in and acc.:(γ).dolor in oculos,
Lucr. 6, 659:pestis in vitam invasit,
Cic. Off. 3, 7:in philosophiam,
id. Tusc. 2, 1, 4:in nomen Marii,
id. Phil. 1, 2, 5:vis avaritiae in animos eorum invasit,
Sall. J. 32, 4:vis morbi in corpus meum,
Liv. 28, 29; cf.:lassitudine invaserunt misero (mihi) in genua flemina,
Plaut. Ep. 5, 2, 5. [p. 993] —Rarely with dat.:(δ).furor invaserat improbis,
Cic. Fam. 16, 12, 2; Gell. 19, 4. —Absol.:C.ubi pro continentiā et aequitate lubido atque superbia invasere,
Sall. C. 2, 5:ubi contagio quasi pestilentia invasit,
id. ib. 10, 6:cum potentiā avaritia sine modo... invasere,
id. J. 41, 9.—To assail with words, accost ( poet.):continuo invadit,
Verg. A. 4, 265:Agrippa consules anni prioris invasit, cur silerent,
Tac. A. 6, 4:Vinnium Laco minaciter invasit,
id. H. 1, 33.—Hence, invāsus, a, um, P. a., ingrafted:comae, i. e. rami,
Pall. Insit. 120. -
5 in-vādō
in-vādō vāsī, vāsus, ere, to go into, enter: ignis, quocumque invasit: urbem, L.: viam, enter upon, V.: tria millia stadiorum, to accomplish, Ta. —To enter violently, move against, rush upon, fall upon, assail, assault, attack, invade: in transversa latera invaserant cohortes, L.: in collum (mulieris) invasit, fell upon her neck: in Caecinam cum ferro: Romanos, S.: aciem, L.: Pompei copias, N.: portūs, V.: in lecto cubantem, N.: madidā cum veste gravatum, V.: sperans, hostīs invadi posse, S.: undique simul invaditur, S.—Fig., to fall upon, seize, take possession of, usurp: in multas pecunias: in eius viri fortunas: in arcem illius causae: regnum animo, S.—To make an attack on, seize, lay hold of, attack, befall: contagio invasit, civitas immutata, S.: tantus repente terror invasit, ut, Cs.: cupido Marium, S.: Me tremor invasit, O.: in philosophiam: in corpus meum vis morbi, L.: furor invaserat improbis.—To take hold of, undertake, attempt: Martem clipeis, V.— To assail with words, accost: continuo invadit, V.: alqm minaciter, Ta.: consules, cur, etc., Ta. -
6 oppūgnātiō
oppūgnātiō ōnis, f [oppugno], a storming, besieging, attack, assault, siege: scientia oppugnationis, Cs.: Sagunti: Gallorum, i. e. method of besieging, Cs.—Fig., an assault, attack, accusation: genus oppugnationis huius: vestrae maiestatis.* * *assault, siege, attack; storming -
7 oppūgnō
oppūgnō āvī, ātus, āre [ob+pugno], to fight against, attack, assail, assault, storm, besiege, war with. civitates ad se oppugnandum venisse, Cs.: vineis, turribus oppidum: molibus urbem, V.: illi oppugnatum venturi erant—quem?—Fig., to attack, assault, assail: consulem: pecuniā nos: aequitatem verbis: id ne impetremus, contend.* * *oppugnare, oppugnavi, oppugnatus Vattack, assault, storm, besiege -
8 petō
petō īvī and iī (perf. petīt, V., O; petīstī, C., V.; petīsse, C., O.; petīssem, C., L, O.), petītus, ere [PET-], to strive for, seek, aim at, repair to, make for, travel to: summum locum, Cs.: maris oras: navīs, take refuge in, N.: Troia peteretur classibus, V.: caelum pennis, fly to, O.: Grais Phasi petite viris, visited by the Greeks, O.: ille Reginam petit, turns to, V.: campum petit amnis, V.: mons petit astra, rises to, O.— To fall upon, rush at, attack, assault, assail, fly at, aim at, thrust at: Indutiomarum, aim at, Cs.: cuius latus mucro ille petebat: non latus, sed caput, aim at: Tarquinium spiculo infeste, L.: Mālo me, throw an apple at, V.: cui petit ungue genas, O.: Vos turba saxis petens, stoning, H.—Fig., to attack, assail: me epistulā: uter ab utro petitus insidiis esset, L.— To demand, exact, require: ex iis tantum, quantum res petet, hauriemus: poenas ab optimo quoque sui doloris, i. e. exact satisfaction.—To demand at law, sue for, claim: unde petitur... qui petit, the defendant... the plaintiff, T.: qui per se litem contestatur, sibi soli petit: alienos fundos.— To beg, beseech, ask, request, desire, entreat: flentes pacem petere, Cs.: Curtio tribunatum a Caesare, ask for Curtius: a te pro Ligario, intercede with you for: reus ut absolvatur: a te, ut, etc.—Of office, to solicit, be a candidate: nemo est ex iis, qui nunc petunt, qui, etc.: ambitiose regnum, L.— To woo, court, solicit: ut viros saepius peteret quam peteretur, S.: illam, O.: virgo ad libidinem petita, L.— To pursue, seek, strive after, aim at: fugā salutem, Cs.: praedam pedibus, O.: gloriam, S.: eloquentiae principatum: bene vivere, H.: conubiis natam sociare Latinis, V.: ex hostium ducibus victoriam, over, L.: imperium ex victis hostibus, L.— To fetch, bring, elicit, obtain, wrest, draw: E flammā cibum, T.: custodem in vincula, V.: a litteris doloris oblivionem: latere petitus imo spiritus, H.: gemitūs alto de corde petiti, O.— To take, betake oneself to, repair to: alium cursum, take another route: aliam in partem fugam, betake themselves to flight, Cs.— To refer to, relate to: Troianos haec monstra petunt, V.* * *petere, petivi, petitus Vattack; aim at; desire; beg, entreat, ask (for); reach towards, make for -
9 adtempto
at-tento ( adtempto, K. and H.; at-tempto, Kayser, Rib., Halm, Queck), āvi, ātum, 1, v. a., lit., to strive after something, to attempt, essay, try, make trial of; to solicit; to assail, attack (class. in prose and poetry):digitis mollibus arcum attemptat,
attempts to draw, Claud. Rapt. Pros. 3, 217:aliquem lacrimis,
to attempt to move, Val. Fl. 4, 11:praeteriri omnino fuerit satius quam attemptatum deseri,
begun, Cic. de Or. 3, 28, 110:attemptata defectio,
the attempted revolt, Liv. 23, 15, 7 (Weissenb., temptata):omnium inimicos diligenter cognoscere, colloqui, attemptare,
Cic. Verr. 2, 2, 54:Capuam propter plurimas belli opportunitates ab illā impiā et sceleratā manu attemptari suspicabamur,
i. e. moved by persuasion to revolt, id. Sest. 4:ne compositae orationis insidiis sua fides attemptetur,
id. Or. 61, 208:mecum facientia jura Si tamen adtemptas,
i. e. attempt to shake, attack, Hor. Ep. 2, 2, 23:nec hoc testamentum ejus quisquam attemptavit,
sought to annul, Val. Max. 7, 8, 3; so,sententiam judicis,
Dig. 12, 6, 23: pudicitiam, to seek to defile or pollute, ib. 47, 10, 10:annonam,
to make dearer, ib. 47, 11, 6.—Of a hostile attack:vi attemptantem repellere,
Tac. A. 13, 25:jam curabo sentiat, Quos attentārit,
Phaedr. 5, 2, 7:haud illum bello attemptare juvencis Sunt animi,
Stat. Th. 4, 71.— Trop.: Quae aegritudo insolens mentem attemptat tuam? Pac. ap. Non. p. 322, 18 (Trag. Rel. p. 84 Rib.). -
10 attempto
at-tento ( adtempto, K. and H.; at-tempto, Kayser, Rib., Halm, Queck), āvi, ātum, 1, v. a., lit., to strive after something, to attempt, essay, try, make trial of; to solicit; to assail, attack (class. in prose and poetry):digitis mollibus arcum attemptat,
attempts to draw, Claud. Rapt. Pros. 3, 217:aliquem lacrimis,
to attempt to move, Val. Fl. 4, 11:praeteriri omnino fuerit satius quam attemptatum deseri,
begun, Cic. de Or. 3, 28, 110:attemptata defectio,
the attempted revolt, Liv. 23, 15, 7 (Weissenb., temptata):omnium inimicos diligenter cognoscere, colloqui, attemptare,
Cic. Verr. 2, 2, 54:Capuam propter plurimas belli opportunitates ab illā impiā et sceleratā manu attemptari suspicabamur,
i. e. moved by persuasion to revolt, id. Sest. 4:ne compositae orationis insidiis sua fides attemptetur,
id. Or. 61, 208:mecum facientia jura Si tamen adtemptas,
i. e. attempt to shake, attack, Hor. Ep. 2, 2, 23:nec hoc testamentum ejus quisquam attemptavit,
sought to annul, Val. Max. 7, 8, 3; so,sententiam judicis,
Dig. 12, 6, 23: pudicitiam, to seek to defile or pollute, ib. 47, 10, 10:annonam,
to make dearer, ib. 47, 11, 6.—Of a hostile attack:vi attemptantem repellere,
Tac. A. 13, 25:jam curabo sentiat, Quos attentārit,
Phaedr. 5, 2, 7:haud illum bello attemptare juvencis Sunt animi,
Stat. Th. 4, 71.— Trop.: Quae aegritudo insolens mentem attemptat tuam? Pac. ap. Non. p. 322, 18 (Trag. Rel. p. 84 Rib.). -
11 attento
at-tento ( adtempto, K. and H.; at-tempto, Kayser, Rib., Halm, Queck), āvi, ātum, 1, v. a., lit., to strive after something, to attempt, essay, try, make trial of; to solicit; to assail, attack (class. in prose and poetry):digitis mollibus arcum attemptat,
attempts to draw, Claud. Rapt. Pros. 3, 217:aliquem lacrimis,
to attempt to move, Val. Fl. 4, 11:praeteriri omnino fuerit satius quam attemptatum deseri,
begun, Cic. de Or. 3, 28, 110:attemptata defectio,
the attempted revolt, Liv. 23, 15, 7 (Weissenb., temptata):omnium inimicos diligenter cognoscere, colloqui, attemptare,
Cic. Verr. 2, 2, 54:Capuam propter plurimas belli opportunitates ab illā impiā et sceleratā manu attemptari suspicabamur,
i. e. moved by persuasion to revolt, id. Sest. 4:ne compositae orationis insidiis sua fides attemptetur,
id. Or. 61, 208:mecum facientia jura Si tamen adtemptas,
i. e. attempt to shake, attack, Hor. Ep. 2, 2, 23:nec hoc testamentum ejus quisquam attemptavit,
sought to annul, Val. Max. 7, 8, 3; so,sententiam judicis,
Dig. 12, 6, 23: pudicitiam, to seek to defile or pollute, ib. 47, 10, 10:annonam,
to make dearer, ib. 47, 11, 6.—Of a hostile attack:vi attemptantem repellere,
Tac. A. 13, 25:jam curabo sentiat, Quos attentārit,
Phaedr. 5, 2, 7:haud illum bello attemptare juvencis Sunt animi,
Stat. Th. 4, 71.— Trop.: Quae aegritudo insolens mentem attemptat tuam? Pac. ap. Non. p. 322, 18 (Trag. Rel. p. 84 Rib.). -
12 impetus
impĕtus ( inp-), ūs (dat. impetu, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 3; no gen. plur.; abl. impetibus, Lucr. 1, 293; v. also impes), m. [impeto], an attack, assault, onset (freq. and class.; in sing. and plur. equally common).I.Lit.A.In gen.:B.incursio atque impetus armatorum,
Cic. Caecin. 15, 44:gladiis destrictis in eos impetum fecerunt,
Caes. B. G. 1, 25, 2:impetum facere in aliquem,
id. ib. 1, 46 fin.; Hirt. B. G. 8, 18, 4:in agros,
Liv. 1, 5, 4:ad regem,
id. 1, 5, 7; cf.:in hostes,
Caes. B. G. 1, 22, 3:dare impetum in aliquem,
Liv. 4, 28, 1; 2, 19, 7:capere impetum in aliquem,
Plin. 9, 30, 48, § 91:hostes impetu facto celeriter nostros perturbaverunt,
Caes. B. G. 4, 12, 1:oppidum magno impetu oppugnare,
id. ib. 2, 6:primo hostium impetu pulsi,
id. ib. 2, 24, 1:impetus gladiorum excipere,
id. ib. 1, 52, 4:impetum sustinere,
id. ib. 3, 2, 4:ferre impetum,
id. ib. 3, 19, 3:fracto impetu levissimi hominis,
Cic. Fam. 1, 5, b, 2:impetum propulsare,
id. Mur. 1, 2:nec primum quidem impetum, nec secundum, nec tertium, sustinere potuerunt,
Flor. 3, 3, 4; Liv. 33, 36, 11:uno impetu,
Curt. 8, 14, 18; Lact. 3, 26, 10; 5, 4, 1:coërcere,
Plin. 17, 22, 35, § 180:aquarum domare,
id. 31, 6, 31, § 58:nec tantum (cupiditates) in alios caeco impetu incurrunt, etc.,
Cic. Fin. 1, 13, 44.— Poet.: biformato impetu Centaurus, with double - shaped attack, Cic. poët. Tusc. 2, 8 fin.; v. biformatus.—In partic.1.In medic. lang., an attack of a disease, a fit, paroxysm:2.febris,
Cels. 2, 15:pituitae,
Plin. 28, 12, 50, § 183:coeliacorum,
id. 20, 14, 53, § 148: oculorum, i. e. inflammation, id. 20, 3, 8, § 16:thymum e vino tumores et impetus tollit,
id. 21, 21, 89, § 157; so absol., id. 22, 25, 58, § 122. —In mechanics, the pressure of a load, Vitr. 6, 3.—II.Transf., in gen. (without reference to an object), violent impulse, violent or rapid motion, impetus, impetuosity, violence, fury, vehemence, vigor, force.A.Physical: labitur uncta carina, volat super impetus undas, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 379 Vahl.):B. (α).in magno impetu maris atque aperto,
Caes. B. G. 3, 8, 1:Hebri,
Phaedr. 3, prol. 59:impetus caeli,
i. e. rapid motion, Cic. N. D. 2, 38, 97; Lucr. 5, 200. — Hence also poet.: quieti corpus nocturno impetu Dedi, in the nocturnal revolution, i. e. in the night, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:impetus ipse animaï Et fera vis venti,
Lucr. 6, 591; cf.:tantos impetus ventorum sustinere,
Caes. B. G. 3, 13, 6.—Sing.:(β).repentino quodam impetu animi incitatus,
internal pressure, impulse, Cic. Off. 1, 15, 49; cf.:ut tota mente omnique animi impetu in rem publicam incumbas,
id. Fam. 10, 5, 2; id. Att. 11, 5, 1:impetu magis quam consilio,
Liv. 42, 29, 11:aliter in oratione nec impetus ullus nec vis esse potest,
Cic. Or. 68, 229; cf.:ad omnem impetum dicendi,
id. Deiot. 2, 5:actiones quae recitantur impetum omnem caloremque perdunt,
Plin. Ep. 2, 19, 2:resumere impetum fractum omissumque,
id. ib. 7, 9, 6:adulescens impetus ad bella maximi,
Vell. 2, 55, 2:est prudentis, sustinere ut currum sic impetum benevolentiae,
Cic. Lael. 17, 63:divinus impetus,
id. Div. 1, 49, 111:si ex hoc impetu rerum nihil prolatando remittitur,
Liv. 37, 19, 5:donec impetus famae et favor exercitus languesceret,
Tac. Agr. 39 fin.:est mihi per saevas impetus ire feras,
I feel an impulse, Ov. H. 4, 38:Bessus occidendi protinus regis impetum ceperat,
had formed a sudden purpose, Curt. 5, 12, 1:statim moriendi impetum cepit,
Suet. Oth. 9.—Prov.: Da spatium tenuemque moram, male cuncta ministrat impetus,
haste makes waste, Stat. Th. 10, 704 sq. —Plur.:animalia, quae habent suos impetus et rerum appetitus,
impulses, instincts, Cic. Off. 2, 3, 11:an fortitudo, nisi insanire coeperit, impetus suos non habebit?
id. Tusc. 4, 22, 50:temperantia est rationis in libidinem atque in alios non rectos impetus animi firma et moderata dominatio,
id. Inv. 2, 54, 164:insanos atque indomitos impetus vulgi cohibere,
id. Rep. 1, 5. -
13 inpetus
impĕtus ( inp-), ūs (dat. impetu, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 3; no gen. plur.; abl. impetibus, Lucr. 1, 293; v. also impes), m. [impeto], an attack, assault, onset (freq. and class.; in sing. and plur. equally common).I.Lit.A.In gen.:B.incursio atque impetus armatorum,
Cic. Caecin. 15, 44:gladiis destrictis in eos impetum fecerunt,
Caes. B. G. 1, 25, 2:impetum facere in aliquem,
id. ib. 1, 46 fin.; Hirt. B. G. 8, 18, 4:in agros,
Liv. 1, 5, 4:ad regem,
id. 1, 5, 7; cf.:in hostes,
Caes. B. G. 1, 22, 3:dare impetum in aliquem,
Liv. 4, 28, 1; 2, 19, 7:capere impetum in aliquem,
Plin. 9, 30, 48, § 91:hostes impetu facto celeriter nostros perturbaverunt,
Caes. B. G. 4, 12, 1:oppidum magno impetu oppugnare,
id. ib. 2, 6:primo hostium impetu pulsi,
id. ib. 2, 24, 1:impetus gladiorum excipere,
id. ib. 1, 52, 4:impetum sustinere,
id. ib. 3, 2, 4:ferre impetum,
id. ib. 3, 19, 3:fracto impetu levissimi hominis,
Cic. Fam. 1, 5, b, 2:impetum propulsare,
id. Mur. 1, 2:nec primum quidem impetum, nec secundum, nec tertium, sustinere potuerunt,
Flor. 3, 3, 4; Liv. 33, 36, 11:uno impetu,
Curt. 8, 14, 18; Lact. 3, 26, 10; 5, 4, 1:coërcere,
Plin. 17, 22, 35, § 180:aquarum domare,
id. 31, 6, 31, § 58:nec tantum (cupiditates) in alios caeco impetu incurrunt, etc.,
Cic. Fin. 1, 13, 44.— Poet.: biformato impetu Centaurus, with double - shaped attack, Cic. poët. Tusc. 2, 8 fin.; v. biformatus.—In partic.1.In medic. lang., an attack of a disease, a fit, paroxysm:2.febris,
Cels. 2, 15:pituitae,
Plin. 28, 12, 50, § 183:coeliacorum,
id. 20, 14, 53, § 148: oculorum, i. e. inflammation, id. 20, 3, 8, § 16:thymum e vino tumores et impetus tollit,
id. 21, 21, 89, § 157; so absol., id. 22, 25, 58, § 122. —In mechanics, the pressure of a load, Vitr. 6, 3.—II.Transf., in gen. (without reference to an object), violent impulse, violent or rapid motion, impetus, impetuosity, violence, fury, vehemence, vigor, force.A.Physical: labitur uncta carina, volat super impetus undas, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 379 Vahl.):B. (α).in magno impetu maris atque aperto,
Caes. B. G. 3, 8, 1:Hebri,
Phaedr. 3, prol. 59:impetus caeli,
i. e. rapid motion, Cic. N. D. 2, 38, 97; Lucr. 5, 200. — Hence also poet.: quieti corpus nocturno impetu Dedi, in the nocturnal revolution, i. e. in the night, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:impetus ipse animaï Et fera vis venti,
Lucr. 6, 591; cf.:tantos impetus ventorum sustinere,
Caes. B. G. 3, 13, 6.—Sing.:(β).repentino quodam impetu animi incitatus,
internal pressure, impulse, Cic. Off. 1, 15, 49; cf.:ut tota mente omnique animi impetu in rem publicam incumbas,
id. Fam. 10, 5, 2; id. Att. 11, 5, 1:impetu magis quam consilio,
Liv. 42, 29, 11:aliter in oratione nec impetus ullus nec vis esse potest,
Cic. Or. 68, 229; cf.:ad omnem impetum dicendi,
id. Deiot. 2, 5:actiones quae recitantur impetum omnem caloremque perdunt,
Plin. Ep. 2, 19, 2:resumere impetum fractum omissumque,
id. ib. 7, 9, 6:adulescens impetus ad bella maximi,
Vell. 2, 55, 2:est prudentis, sustinere ut currum sic impetum benevolentiae,
Cic. Lael. 17, 63:divinus impetus,
id. Div. 1, 49, 111:si ex hoc impetu rerum nihil prolatando remittitur,
Liv. 37, 19, 5:donec impetus famae et favor exercitus languesceret,
Tac. Agr. 39 fin.:est mihi per saevas impetus ire feras,
I feel an impulse, Ov. H. 4, 38:Bessus occidendi protinus regis impetum ceperat,
had formed a sudden purpose, Curt. 5, 12, 1:statim moriendi impetum cepit,
Suet. Oth. 9.—Prov.: Da spatium tenuemque moram, male cuncta ministrat impetus,
haste makes waste, Stat. Th. 10, 704 sq. —Plur.:animalia, quae habent suos impetus et rerum appetitus,
impulses, instincts, Cic. Off. 2, 3, 11:an fortitudo, nisi insanire coeperit, impetus suos non habebit?
id. Tusc. 4, 22, 50:temperantia est rationis in libidinem atque in alios non rectos impetus animi firma et moderata dominatio,
id. Inv. 2, 54, 164:insanos atque indomitos impetus vulgi cohibere,
id. Rep. 1, 5. -
14 petitio
pĕtītĭo, ōnis, f. [peto].I.Lit., an attack, a blow, thrust, pass:B.tuas petiti ones effugi,
Cic. Cat. 1, 6, 15; cf.:petitiones proprie dicimus impetus gladiorum,
Serv. Verg. A. 9, 439.—Trop., an attack made in words before a court of justice, Cic. Or. 68, 228;II.or in debate,
id. Cat. 1, 6, 15; cf.:novi omnis hominis petitiones rationesque dicendi,
methods of attack, Cic. Div. in Caecil. 14, 44; id. de Or. 3, 54, 206.—In gen., a requesting, beseeching; a request, petition for any thing (postAug.), Plin. 29, 4, 19, § 66: huic quoque petitioni tuae negare non sustineo, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 7 (23); Gell. 11, 16, 8 al.—2.Esp. (eccl. Lat.), a request offered to God, a prayer:B.impleat Dominus omnes petitiones tuas,
Vulg. Psa. 19, 6; id. Phil. 4, 6; id. 1 Johan. 5, 15: petitionem offerre Domino Deo, Mos. et Rom. Leg. Coll. 16, 1, 4.—In partic.1.An applying or soliciting for office, an application, solicitation, candidacy, Cic. Att. 1, 1, 1:2.petitioni se dari,
to become a candidate for office, id. Fam. 13, 10, 2:consulatus,
Caes. B. C. 1, 22:pontificatūs,
Sall. C. 49, 2:regni,
Just. 1, 10, 17:tribunatūs et aedilitatis,
Val. Max. 6, 9, 14:dare alicui petitionem consulatūs,
to admit one as a candidate for the consulship, Suet. Caes. 26:abstinere petitione honorum,
Tac. A. 2, 43; Suet. Caes. 28:petitioni se dare,
to solicit an office, Cic. Fam. 13, 10.—A laying claim to any thing, a suit, petition, in private or civil cases (opp. the accusatio, in criminal cases):3.petitio pecuniae,
Quint. 4, 4, 6:hereditatis,
Dig. 44, 5, 3:integram petitionem relinquere,
Cic. Rosc. Com. 18, 56.—A right of claim, a right to bring an action of recovery:cavere, neminem, cujus petitio sit, petiturum,
Cic. Brut. 5, 18; Dig. 2, 14, 56. -
15 ad-ferō (aff-)
ad-ferō (aff-) attulī (adt-), adlātus (all-), adferre (aff-), to bring, fetch, carry, convey, take, deliver: magnam partem ad te, T.: scyphos ad praetorem: Curio pondus auri: nuntium ei: donum in Capitolium: litterae ab urbe adlatae, L.: litteras a patre: huc scyphos, H.: adfertur muraena in patinā, is served, H.: peditem alvo, V.: ad consules lecticā adfertur, L.—Poet., of a person: te qui vivum casūs attulerint, V. — Esp., with pron reflex., to betake oneself, go, come: huc te adfers, V.: urbem Adferimur, V.: te verus mihi nuntius adfers? i. e. present yourself in your true person, V.—Adferre manūs, to lay on, use force, do violence: pro se quisque manūs adfert, defends himself forcibly.—Freq. with dat, to lay hands on, attack, assail: domino: pastoribus vim et manūs. —With dat. of thing, to do violence to, i. e. rob, plunder, pillage: templo: eis rebus. — Fig., to bring, introduce, carry, convey to, apply, employ, use, exert, exercise: genus sermonum adfert exile, i. e. employs: quod ad amicitiam populi R. adtulissent, i. e. had enjoyed before the alliance, Cs.: in re militari nova, i. e. to reorganize the army, N.: non minus ad dicendum auctoritatis, quam, etc.: auctoritatem in iudicium, exercise: bellum in patriam, O.: Iris alimenta nubibus adfert, brings, O. —Esp., vim alicui, to employ force against, compel: ut filiae suae vis adferretur, compulsion: praesidio armato, attack, L.—To bring tidings, bring word, carry news, report, announce: haud vana adtulere, L.: ad Scipionem perductus, quid adferret, expromit, explains what news he brought, L.: calamitatem ad aurīs imperatoris: subito adlatum periculum patriae: inimico nuntium, notify: ad illam attulisse se aurum quaerere: attulerunt quieta omnia esse, L.: rebellasse Etruscos adlatum est, L.: calamitas tanta fuit, ut eam non ex proelio nuntius adferret.—To carry, produce, cause, occasion, impart, render, give: agri plus adferunt quam acceperunt: detrimentum, Cs.: vobis populoque R. pacem: suspicionem multis: parricidae aliquid decoris, to lend lustre: difficultatem ad consilium capiendum, Cs.: aliquid melius, suggest: aliquid oratoriae laudis, attain: quod iniquitas loci adtulisset, i. e. the consequences, Cs.: tempus conloquio non dare magnam pacis desperationem adferebat, Cs.: natura adfert ut eis faveamus, etc., brings it about: (id) volvenda dies attulit, V. — To bring forward, allege, assign: causam, T.: nihil adferunt, qui negant, etc., say nothing to the point: rationes cur hoc ita sit: aetatem, to plead in excuse: cur credam adferre possum. — Aliquid, to contribute, help, assist, be of use: nihil ad communem fructum: vide si quid opis potest adferre huic, T.: precibus aliquid attulimus etiam nos, have been of some assistance by. -
16 ad-orior
ad-orior ortus, īrī, dep., to approach as an enemy, fall upon, assail, assault, attack: a tergo Milonem: hominem tumultuosissime: tribunum gladiis: impeditos, Cs.: urbem vi, L.: oppugnatio eos atrocior adorta est, L. — To accost, address: cesso hunc adoriri, T. — To attack, undertake, engage in: nefas, V — With infin: dominam deducere, V.: virginem perlicere, L. -
17 concursus
concursus ūs, m [concurro], a running together, concourse, throng, mob, tumult: hominum: concursūs facere: magni domum ad Afranium fiebant, Cs.: in forum a totā urbe, L.: ingens, V.: undique, H.: in oppido.—An assault, onset, attack, charge: exercitūs, Cs.: acerrimo concursu pugnare, N.: Ut nostris concursibus insonet aether, O.: concursūs philosophorum sustinere, assaults: caeli, thunder, O.—Fig., a dashing together, encountering, meeting, concourse, collision: nubila Excutiunt concursibus ignes, O.: fortuitus (atomorum): ut utraque (navis) ex concursu laborarent, Cs.: navium, L.: asper verborum, a harsh combination. — A combination, union, coincidence: studiorum: calamitatum.* * *running to and fro/together, collision, charge/attack; assembly/crowd; tumult; encounter; combination, coincidence; conjunction, juxtaposition; joint right -
18 corripiō (conr-)
corripiō (conr-) ripuī, reptus, ere [com- + rapio], to seize, snatch up, grasp, collect, take hold of, arrest: quos corripi atque interfici iussit, Cs.: arcum manu, V.: fascibus conreptis, S.: me, to start up, T.: a somno corpus, V.: Flumina correptos torquentia montīs, carried away, V.—To carry off, take as plunder, snatch away: in corripiendis pecuniis: effigiem, V. — To attack, seize, catch, sweep, carry away: flamma Corripuit tabulas, V.: morbi Corpora corripiunt, V.: imber (segetes), O.—To contract, shorten: numina corripiant moras, O.—To hurry over, make haste over: viam, V.: campum, V.— To quicken: gradum. H. —Fig., to reproach, reprove, chide, blame: omnes convicio Lentuli correpti, Cs.: correptus voce magistri, H.: hunc dictis, O.: correpti consules cum percunctarentur, under this rebuke, L. — To seize upon, attack: hunc plausus Corripuit, V.: correpta cupidine, O.: militiā (i. e. militiae studio), V.: imagine visae formae, fascinated, O. -
19 dēcursus
dēcursus ūs, m [decurro], a running down, downward course, descent: aquarum, O.: rapidus (amnium), V.— A descent, attack: subitus ex collibus, L.: in litora, Ta.— An evolution, manœuvre: iustus, L.: legionum, Ta.— A running in armor (at a festival), L. — Fig., a course, career: mei temporis: si forensium rerum labor decursu honorum constitisset, i. e. after every grade of office.* * *decent, downward course/slope/rush/fall/flow; attack/charge downhill; manoeuver; running race/course; finish; flow (verse); coming to land; watercourse/channel -
20 impūgnō (in-p-)
impūgnō (in-p-) āvī, ātus, āre, to fight against, attack, assail: acrius, Cs.: terga hostium, L.—To attack, assail, oppose, impugn: tempus impugnandi: acerrime regem, S.: nostra, H.
См. также в других словарях:
Attack on Pearl Harbor — Part of the Pacific Theater of World War II … Wikipedia
Attack therapy — is a controversial type of psychotherapy evolved from ventilation therapy. It involves highly confrontational interaction between the patient and a therapist, or between the patient and fellow patients during group therapy, in which the patient… … Wikipedia
Attack Attack! — Pays d’origine États Unis Genre musical Crabcore Metalcore Dubstep Années d activité … Wikipédia en Français
attack — vb Attack, assail, assault, bombard, storm are comparable not only in their military but also in their extended senses. All carry as their basic meaning to make a more or less violent onset upon. Attack originally connoted a fastening upon… … New Dictionary of Synonyms
Attack No. 1 — アタックNo.1 (Atakku No. 1) Genre Sports, Drama Manga … Wikipedia
Attack — is a word meaning to strike out at an opponent, among other definitions.It can also refer to: *Angle of attack, a term used in aerodynamics * The Attack (Animorphs), the twenty sixth book in the Animorphs series * Attack! (board game), a 2003… … Wikipedia
Attack Attack! — Основная информация … Википедия
Attack model — Attack models or attack typesref|secondname specify how much information a cryptanalyst has access to when cracking an encrypted message. Some common attack models are: *Ciphertext only attack *Known plaintext attack *Chosen plaintext attack… … Wikipedia
Attack & Release — Studio album by The Black Keys Released April 1, 2008 (2008 04 01) … Wikipedia
Attack No. 1 — アタック No.1 (Atakku No. 1) Género romance, deportes (Voleibol) Manga Creado por Chikako Urano Editorial … Wikipedia Español
Attack No. 1 — アタックNo.1 (Лучшая подача) Жанр спокон, драма … Википедия